Başta zorlandığım dersler için bana yardımcı olacak bir dershane gibi gördüğüm minik yuvam. Bundan önce gittiğim her dershaneye pişmanlıkla bakıp neden daha önce burada değildim dediğim, lise hayatını gerçekten bana yaşatan bir ortam vardı. Öğrenci için derste uyuklamak gibi bir şey söz konusu değildi çünkü öğretmen-öğrenci ilişkisinden çok aile ortamı vardı. Lisede adımı bile bilmeyen öğretmenler varken burada benim sorunlarıma çözüm bulmakla uğraşan öğretmenlerim oldu. Öğretmenden çok abi, abla gibi yaklaşımlarıyla ( Kubilay Hocaya amcada diyebiliriz) aile olduk zaten biz. O yüzden senenin sonu içimizi buruk, gözlerimizi dolu bıraktı. Kerem Aygün’de yaşadığım her gün için çok çok teşekkür ederim.

Menü
Ara